CHRZCIELNICA renesansowa z lat 1570–1575, wykonana  z czerwonawego ,,marmuru” z Marmonu na Spiszu, ufundowana razem z tablicą poświadczeniową konsekracji kościoła w 1575 r. (na parapecie balkonu chóru muzycznego) przez podkanclerzego wielkiego koronnego i biskupa krakowskiego Franciszka Krasińskiego, na kolistej, oprofilowanej i zwężającej się ku górze podstawie, na płaszczu z herbem Ślepowron w wolutowym kartusiku, z opaską w przewężeniu i puklowaną, oprofilowaną czarą, zwieńczona puklowaną miedzianą pokrywą z mosiężną poduszką z zamkniętą koroną kabłąkową, wykonaną po 1887 w miejsce mosiężnej, ufundowanej 1818 przez Marię Krasińską, przeniesionej wtórnie na żyrandol; ustawiona pod ścianą wschodnią arkady międzynawowej w I przęśle nawy południowej, na dwóch niskich schodkach z brązowo-brunatnej odmiany wapienia olandzkiego.

ZESPÓŁ KROPIELNIC: w kruchcie, po bokach drzwi głównych para puklowanych, z czarnego wapienia z Dębnika, 3. tercja XVII lub poł. XVIII w.; w części południowej, przy wejściu bocznym czerwonomarmurowa, neorenesansowa, z herbem Ślepowron Krasińskich na czarze, 1881, wyk. Juliusz Faustyn Cengler z Warszawy (atryb.).